İlkelerimiz

Derneğimiz yaşadığımız çevrenin sürekli sağlıklı yaşayacakmış gibi
düzenlendiğini ve bu düzenin farklı gelişen bireylere engel teşkil ettiğini düşünmektedir. Engellilik bireyde değil çevrededir. Bu nedenle engellenmiş terimi tercih edilmektedir.

 

Özel eğitim ve rehabilitasyon çocuğu bu engelli çevrede yaşamını devam ettirmeyi ve bağımsız yaşam becerileri geliştirmeyi öğretmelidir.

​

Birey öncelikle dış dünyanın farkına varmalı ve dış dünyayı algılamalıdır.

 

Yapacağı tüm etkinlikleri idrak ederek yapmalıdır.

 

Çocuk dış dünyayı oturarak masa başında öğrenemez ; yaparak, deneyim yaşayarak öğrenir.

​

Herhangi bir nedenle yeterli deneyim yaşayamayan çocuğa bu deneyim yaşatılmalıdır

 

Çocuğa eğitim verilirken onun bir çocuk olduğu unutulmamalıdır.

 

Çocuk denek değildir ve yöntemlerin doğruluğu istatistiki sonuçlarla belirlenemez.

 

Çocuk değerlidir ve tektir.

 

Her çocuğun kendine özgü ihtiyaçları vardır.

 

Eğitim yaklaşımları birey spesifiktir, standartlaştırılamaz.

 

Eğitim terbiye etmek değildir;  Hayvanlar terbiye edilir, insanlar eğitilir.

 

Derneğimiz engellenmiş çocukların ‘normal’ okullara entegrasyonunu savunmaktadır.

 

Çocuğun olumlu davranış kalıplarını öğrenebilmesi için pozitif örnek alacağı akranları ile aynı ortamda eğitilmesi gerekmektedir.

 

Bu nedenle okul öncesi ve ilköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamaları desteklenmelidir.

 

Derneğimiz engellenmişlere uygulanan her türlü ayırımcılığa karşıdır.

​

Engellenmişler yardıma muhtaç bireyler değil, toplumda eşit haklara sahip vatandaşlardır.

​

Bu bağlamda derneğimiz engellenmişlerin tüm toplumsal katmanlarda eşit katılımını savunmakta ve bu doğrultuda projeler üretmektedir.

 

Derneğimiz ayrıca;
 

Empowerment: Her bireyin kendi hayatı hakkında karar verme hakkı,
 

Demokrasi
 

Entegrasyon: Toplumun farklı bireylere duyduğu ihtiyaç
 

Tam ve eşit katılım
 

Ulaşılabilirlik (accessibility) ilkelerini savunmaktadır.